Cukrzyca typu 2 to złożona choroba przewlekła występująca, gdy komórki trzustki utracą zdolność do prawidłowego wytwarzania insuliny [1].  Towarzyszą temu zwykle otyłość, insulinooporność i podatność na rozwój powikłań, które mogą różnić się stopniem nasilenia.  To schorzenie przebiega w różny sposób i może pojawić się w różnym wieku. Aby utrzymać poziom insuliny we krwi pod kontrolą, osoby z cukrzycą typu 2 potrzebują odpowiedniej opieki, która powinna uwzględniać inne choroby, które mogą występować jednocześnie. Opieka nad pacjentem powinna uwzględniać indywidualne potrzeby chorego oraz reagować na jego indywidualne problemy i przeszkody w terapii [2].

Insulina to hormon wytwarzany przez trzustkę, który kontroluje stężenie glukozy we krwi. Zbyt mała ilość insuliny oznacza, że organizm nie jest w stanie wchłaniać glukozy ze spożywanego pokarmu. W takim przypadku stężenie glukozy we krwi wzrasta. Niedobór insuliny, jeśli nie jest kontrolowany przez długi czas, może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. Mogą one obejmować choroby sercowo-naczyniowe, uszkodzenie nerwów (neuropatia), uszkodzenie nerek (nefropatia), amputację kończyn dolnych oraz problemy ze wzrokiem. Jednakże, gdy choroba jest odpowiednio kontrolowana i leczona, te powikłania mogą być opóźnione lub można im zapobiec [3].

Każdego dnia pracujemy nad udoskonalaniem sposobów leczenia osób z cukrzycą typu 2. Poszukujemy rozwiązań we wszystkich obszarach – od bardziej skutecznych leków po sposób ich przyjmowania.